Als je moet kiezen tussen betrokkenheid of orde in de klas, wat zou je dan kiezen? Bij een rekenles of geschiedenisles, oftewel een instructieles zou ik kiezen voor orde. Gaat het om een filosofieles dan toch echt voor betrokkenheid, zelfs als dat dus met enige chaos gepaard gaat. Simpelweg omdat betrokkenheid zelden ontstaat in een ordelijke situatie.
Denk maar eens aan jezelf als je met vrienden een gesprek hebt over iets wat jullie bezig houdt. Hoe keurig praten jullie dan om de beurt? Hoe zacht klinkt jouw stem dan de hele tijd? Laat je steeds iedereen uitpraten? Waarschijnlijk niet want dat is gewoon heel erg lastig. Gelukkig maar want strak georganiseerde gesprekken zijn vaak een stuk minder leuk. In de praktijk merk ik zelfs dat filosofielessen die in strikte orde verliepen vaak heel saai waren. Wat voorbeelden over de dood, onze ziel en de vraag of we wel echt bestaan. Lees meer
Iedereen kan filosoferen. Ook als je pas vier jaar bent. In sommige opzichten kunnen jonge kinderen zelfs beter filosoferen. Je kunt ze eigenlijk niet overvragen. Dat zal ik laten zien aan de hand van citaten uit gesprekken over de vraag ‘wat is echt?’ 
Is het bij jouw kringgesprekken wel eens chaotisch? En voel je je daar wat ongemakkelijk over omdat je vaag het gevoel hebt dat je misschien niet de goede vaardigheden hebt? En heb je het gevoel dat je collega’s daar iets van vinden? Dan kan ik je geruststellen want uit onderzoek blijkt dat chaos in gesprekken juist heel goed is voor de taalontwikkeling van kinderen. 
Soms zeggen kinderen in een filosofisch gesprek iets waarvan je bang bent dat het tot een politiek incorrect antwoord gaat leiden. Hoe verleidelijk het als gespreksleider ook is om je dan met het gesprek te bemoeien, handig is dat niet. Dan is het antwoord namelijk niet van de groep maar van jou en veel minder waardevol. Jouw verantwoorde ideeën blijven bij de kinderen hoogstwaarschijnlijk niet plakken, iets wat ze zelf bedacht hebben wel. Door het stellen van vragen komen de kinderen vrijwel altijd zelf uit bij het politiek correcte. Nadenkend over de vraag of je mensen mag indelen bijvoorbeeld. In deze les denken de kinderen eerst zelf na door te tekenen. Nathalie had een soort schema uitgewerkt en licht toe: “Ik probeer uit te leggen dat … uh, hoe je kunt indelen, bijvoorbeeld grote mensen, aardige mensen, dikke mensen, kleine mensen…
Filosoferen? Maar dat doen we al hoor, bij het kringgesprek. Misschien toch niet. Veel mensen noemen een goed gesprek met het grootste gemak een filosofisch gesprek. Maar een filosofisch gesprek is weliswaar een goed gesprek maar andersom is dat niet perse het geval.