“Wij willen gaan filosoferen zodat de kinderen zich beter aan de regels gaan houden.” “We willen een keer filosoferen om het pesten te stoppen.” Dit zijn dus niet de motieven van scholen die ik toejuich. De bedoeling van filosoferen is niet om kinderen te socialiseren maar om ze kritisch en zelfstandig te leren denken. Bovendien staat een filosofische dialoog voor objectiviteit, of in ieder geval het zoeken naar objectiviteit. Een geheime agenda zal een filosofisch gesprek altijd in de weg staan. Ik licht dit toe aan de hand van Zwarte Piet. Lees meer
Geplaatst op 2 juni 2017
Soms zeggen kinderen in een filosofisch gesprek iets waarvan je bang bent dat het tot een politiek incorrect antwoord gaat leiden. Hoe verleidelijk het als gespreksleider ook is om je dan met het gesprek te bemoeien, handig is dat niet. Dan is het antwoord namelijk niet van de groep maar van jou en veel minder waardevol. Jouw verantwoorde ideeën blijven bij de kinderen hoogstwaarschijnlijk niet plakken, iets wat ze zelf bedacht hebben wel. Door het stellen van vragen komen de kinderen vrijwel altijd zelf uit bij het politiek correcte. Nadenkend over de vraag of je mensen mag indelen bijvoorbeeld. In deze les denken de kinderen eerst zelf na door te tekenen. Nathalie had een soort schema uitgewerkt en licht toe: “Ik probeer uit te leggen dat … uh, hoe je kunt indelen, bijvoorbeeld grote mensen, aardige mensen, dikke mensen, kleine mensen…
Filosoferen? Maar dat doen we al hoor, bij het kringgesprek. Misschien toch niet. Veel mensen noemen een goed gesprek met het grootste gemak een filosofisch gesprek. Maar een filosofisch gesprek is weliswaar een goed gesprek maar andersom is dat niet perse het geval.